Artykuły


Zainteresowany reklamą? Napisz do Nas!


 

Rodzaj Labidochromis obejmuje wiele gatunków. Możemy rozróżnić: Labidochromis caeruleus (pyszczak yellow), Labidochromis chisumulae, Labidochromis flavigulis, Labidochromis freibergi, Labidochromis gigas, Labidochromis ianthinus, Labidochromis lividus, Labidochromis maculicauda, Labidochromis pallidus, Labidochromis shiranus, Labidochromis sp "hongi", Labidochromis sp. "mbamba", Labidochromis sp. "perlmutt" (pyszczak perłowy), Labidochromis textilis, Labidochromis vellicans, Labidochromis zebroides.  

Poniżej chciałbym przedstawić kilka z tych gatunków. 

Pierwszym pyszczakiem u wielu malawistów jest właśnie Labidochromis caeruleus. Spowodowane jest to jego niezwykłym ubarwieniem i tym iż łatwo dostać go w każdym sklepie. Nazwa pyszczak yellow jest związana z jego ubarwieniem (z ubarwieniem odmiany barwnej koloru żółtego). W jeziorze Malawi zamieszkuje on litoral skalny. Dlatego też urządzając akwarium, dla tego pyszczaka należy zaopatrzeć się w duża liczbę skał (wapieni i piaskowców), które posłużą do zbudowania kryjówek. Jest pyszczakiem bardzo łagodnym. Ponieważ jest bardzo ładny pod względem kolorystyki i łagodny pod względem zachowania, śmiało można polecić go początkującemu akwaryście. Dorasta on do około 10 cm. Samce są większe od samic. Na płetwach samców i samic występują czarne pasy. U samic są one znacznie mniej ciemne. U samic nie występują atrapy jajowe, zaś u samców zdarza się to, choć nie zawsze. Samce mogą toczyć między sobą walki o terytorium. Pyszczak ten należy do grupy Mbuna i jak wcześniej wspomniałem jest bardzo łagodny. W akwarium nie sprawia kłopotów. Ryby te bardzo szybko podejmują próby tarła. Już około 10-cio miesięczny pyszczak podejmuje próby rozrodu. Z jednego tarła uzyskujemy około 20 młodych. Przy pierwszych próbach inkubacja może zakończyć się połknięciem przez samice. W jeziorze Malawi odżywiają się one planktonem i pierwotnakami. W akwarium karmimy je pokarmami przygotowanymi dla pielęgnic z jeziora Malawi i drobnymi pokarmami pochodzenia zwierzęcego np. mrożoną dafnią, czy cyklopem. Nie należy im podawać pokarmów pochodzenia mięsnego, takich jak serce wołowe. 

Labidochromis chisumulae dorasta do około 8 cm. długości. Samice są z reguły mniejsze i dorastają do około 6 cm. Samiec jest jasnoniebieski, a na jego ciele występują ciemnoniebieskie, a czasami czarne pasy. Samica jest biała, a na jej ciele rzadko występują szare pasy. Jest średnio agresywnym pyszczakiem, nadającym się do akwarium z pyszczakami z grupy Mbuna. Tak jak u wyżej omówionego gatunku, z tarła otrzymać możemy do 20 młodych. W akwarium karmimy dafnią, pokarmami suchymi (płatki, granulat), czy nawet drobnymi skorupiakami w postaci krewetek.  

Labidochromis lividus w naturze zamieszkuje litoral skalny. Dorasta do około 8 cm. długości. Samice są mniejsze od samców. Ubarwienie obu przedstawicieli płci różni się nieznacznie i bardzo ciężko jest rozróżnić samca od samicy. Tak jak u Labidochromis caeruleus samica ma znacznie mniej ni samiec zaczernione płetwy. Ubarwienie gatunku jest niebieskie, płetwy są zaczernione, nad zaczernieniem płetwy grzbietowej występuje błękitny kolor. Jak wyżej opisane gatunki także Labidochromis lividus nie wykazuje większej agresji, która jest typowa dla malawijskich pielęgnic. Co do rozmnażania, także jak gatunki opisane powyżej. Samica ma mały pyszczek i nie inkubuje dużej ilości ziarenek ikry. Jeżeli doczekamy około 20-stu sztuk młodych, to powinno nas to zasatysfakcjonować. W naturze żywi się glonami i drobnymi organizmami żywymi. W akwarium karmimy płatkami, granulatem i drobnym pokarmem zwierzęcym. Bardzo ciężko dostać go w sklepach.  

Labidochromis sp. "perlmutt" (pyszczak perłowy) występuje w litoralu skalnym jeziora Malawi. Jego głównym składnikiem pożywienia w naturze są bezkręgowce. Osiąga długość około 8 cm., przy czym samice są mniejsze od samców i ich długość nie przekracza z reguły 6 cm. Nazwa pyszczak perłowy wiąże się z ubarwieniem dominującego samca tego gatunku. Otóż samiec jest koloru perłowego. Jego ciało bardzo ładnie połyskuje. Jego płetwy mają ciemne obrzeża i są koloru jasno zółtego. U niektórych samców można spotkać żółtą łatkę koło oczu. Kolor ciała u osobników nie dominujących jest kremowy z brązowymi pasami. Rozróżnienie płci jest bardzo trudne. Zarówno samce, jak i samice posiadają atrapy jajowe, co dodatkowo utrudnia rozpoznanie płci. Jedyną cechą mogącą pomóc w rozróżnieniu płci jest to iż samice mają z reguły 2 atrapy jajowe, podczas gdy u samców może ich występować więcej. Są to ryby bardzo spokojne. W okresie tarła samiec wykopuje dołek w żwirze. Tarło najczęściej odbywa się w wykopanym dołku. Samica składa do 20 ziarenek ikry. W akwarium karmimy mrożoną dafnią, artemią, pokarmami suchymi (płatki i namoczony granulat).

Labidochromis vellicans zamieszkuje skalne części jeziora Malawi (litoral skalny). Możemy go spotkać w szczególności w miejscach, w których skały są pokryte glonami. Mogło by to wskazywać na to iż odżywia się on właśnie nimi. Jest jednak całkiem inaczej. Labidochromis vellicans nie jest roślinożercą. Można go także spotkać w litoralu piaszczystym. W książkach Ada Koningsa możemy przeczytać iż pyszczak ten dorasta do 10 cm. długości. Wiele źródeł podaje jednak iż osiąga długość 8 cm. Rozróżnienie płci jest bardzo ciężkie. Brak widocznych różnic między samcem i samicą. Samce są wybarwione nieco intensywniej niż samice. Ubarwienie ciała jest brązowe z piaszczystym brzuchem. Gatunek bardzo łagodny. Agresja tego gatunku związana z terytorium jest bardzo niska. Bardzo interesujące jest rozmnażanie tego gatunku. Otóż samce często budują gniazda. Gniazdo to jest wykopanym dołkiem w piasku. Właśnie w tym dołku dochodzi do złożenia ikry i zapłodnienia. W naturze odżywia się drobnymi organizmami znajdującymi się pomiędzy glonami. W akwarium karmimy larwami owadów i drobnymi skorupiakami. Dietę tę urozmaicamy pokarmem roślinnym. Karmimy często małymi porcjami pokarmu. Ciężko dostać ten gatunek w sklepach, w których nie występuje prawie wcale. 

Labidochromis zebroides zamieszkuje zarówno płycizny jak i wody do 8 metrów głębokości. Dorasta do 10 cm., ale tylko niektóre osobniki dorastają do tego rozmiaru. Samce są nieznacznie większe od samic. W akwarium dorastają średnio do 8 cm. długości. Samce posiadają nieznacznie większe płetwy od samic. Rozróżnienie płci jest bardzo trudne. Młode osobniki nie różnią się miedzy sobą niczym. U osobników dorosłych samce wyglądają na bardziej masywne i silniejsze. Nie jest nadto agresywny. Żyj w zgodzie z innymi rybami z gatunku Labidochromis. Samce mogą prześladować samice. Pierwsze próby tarła rozpoczynają osiągając już wielkość 6 cm. Tak jak u innych gatunków opisanych powyżej 20 młodych powinny nas satysfakcjonować. Nie należy ich przekarmiać. Karmimy małymi porcjami pokarmem niskobiałkowym. Dobry będzie zooplankton, wodzień, dafnia, czy cyklop. Czasami warto podać np. gotowaną kaszkę kuskus, jako pokarm urozmaicający dietę. 

Labidochromis pallidus występuje w południowo-zachodniej części jeziora. Osiąga 8 cm. długości i jest bardzo łagodnym pyszczakiem. Płeć u młodych osobników jest nie do rozróżnienia. Kolor ciała jest z reguły srebrzysto-oliwkowy u samców. Samice są mniej intenywnie ubarwione. Kolor ich ciała jest raczej srebrzysty z oliwkową płetwą grzbietową. Jest łagodnym gatunkiem, ale w akwarium jest raczej nie płochliwa rybą. Do tarła w akwarium podchodzi chętnie. Bardzo interesujący jest taniec godowy tych ryb przed złożeniem ikry. Ryby opływają się, co tworzy efekt "wirującego koła", po czym samica składa ikrę w wybranym miejscu. Młode karmimy pokarmami sztucznymi. W akwarium karmimy pokarmami pochodzenia roślinnego. Pokarm ten urozmaicamy drobnymi skorupiakami. 

Labidochromis freibergi zamieszkuje skaliste strefy jeziora Malawi w okolicach zachodniego wybrzeża wyspy Likoma. Samiec jest większy od samicy i osiąga on długość 8 cm. Samica jest mniejsza, a jej długość nie przekracza 6 cm. Samiec jest niebieski z granatowymi pasami, lub granatowy z pasami kolory czarnego. Podczas tarła u ryb można zaobserwować charakterystyczny dla pyszczaków terytorializm. Samica składa do 30 ziarenek ikry, jednak donosi do końca około 15 młodych. W naturze odżywia się drobnymi owadami, planktonem. Niektóre źródła piszą także iż chętnie jedzą one ślimaki. W akwarium karmimy drobnymi pokarmami pochodzenia zwierzęcego, jak i pokarmem roślinnym. Nie podajemy tłustych pokarmów, ani pokarmów mięsnych typu serca wołowego. Oprócz tego karmimy pokarmem suchym, zarówno płatkami, jak i namoczonym granulatem. Pyszczaki tego gatunku potrafią być bardzo agresywne, zwłaszcza w okresie godowym. 

Labidochromis sp. "hongi" zamieszkuje litoral skalisty jeziora Malawi, a także strefy przejściowe z litoralu skalistego do żwirowego i piaszczystego. W naturze osiąga długość około 9 cm., ale w akwarium może rosnąć znacznie większy, nawet do około 12 cm. Istnieje kilka odmian barwnych tego gatunku. Najczęściej jednak spotykaną odmianą jest odmiana o kolorze ubarwienie samca niebiesko-fioletowym z granatowymi, lub czarnymi pasami i płetwami pomarańczowawymi. Na płetwie odbytowej występuje ciemna kreska i atrapy jajowe. U samicy atrapy mogą nie występować. Jest ona mniej intensywnie ubarwiona niż samiec. U młodych rybek nie można rozróżnić samca i samicy. Jest rybą często dominującą w domowym zbiorniku. Pyszczak ten jest agresywny i silnie związany ze swoim terytorium. Rozmnażanie podobne do wyżej opisanych gatunków. Samica składa średnio 20 ziarenek ikry. W naturze odżywiają się organizmami znajdującymi się w glonach i samymi glonami. W akwarium karmimy drobnym pokarmem zwierzęcym i pokarmem pochodzenia roślinnego. Bardzo dobrym pokarmem będzie spirulina. 

Akwarium dla Labidochromis-ów. 

Akwarium dla tych ryb powinno być wyposażone w dużą liczbę kryjówek w postaci zbudowanych z wapieni i piaskowców grot. Długość akwarium powinna przekraczać 120 cm., ale dla mniejszej ilości ryb wystarczy 100 cm.   

Bibliografia: www.malawi.org.pl, www.malawi.pl, www.akwarium.mud.pl, www.akwarium.prx.pl, www.rsenda.webpark.pl, www.akwarium.org.pl, http://clan.pl/~slawek/moja_strona/akwa/pu.htm, www.akwafoto.pl.

Gorąco polecam wszystkie wymienione tutaj żródła.

 

© Akwarysta.EU 2014 - 2024

Wszelkie prawa zastrzeżone. Kopiowanie całości, lub części zamieszczonych materiałów zabronione!